Gazze
Eşref Nafız Ebu Salim ve ailesi, top atışları ve kurşun yağmuru altında "kıyameti andıran bir günde" Beyt Lahiya'dan Gazze kentine göç etti.
???? Arkalarına bile bakmadan "ölümden" kaçan aile yanına hiçbir şey alamadığı için ilk başta başkalarının yanına sığınmak zorunda kaldı.
Aile daha sonra Yasir Arafat'ın 1995 ila 2001 arasında 6 yıl yaşadığı ve hatıralarıyla dolu evine geldi ve evdeki molozları kaldırarak yaşanabilir bir yer haline getirmeye çalıştı.
Ebu Salim, "Filistin halkı için birliğin sembolü; özgürlük arayışının ve bağımsızlık özleminin simgesi" olan Yasir Arafat'ın evine ilk geldiklerinde gördükleri manzarayla ilgili olarak "İnsanlık dışı ve kasıtlı bir yıkım. Amaç, Filistin kimliğini silmek." yorumunda bulundu.
Küçüklükten itibaren Arafat ve Filistin davası için sembolik değeri olan diğer liderlerin hikayeleriyle büyüdüğünü ve onların taşıdığı "kahramanlık imgesinden" çok etkilendiğini kaydeden Ebu Salim, "Birinci İntifada'da büyüyen bir çocuk olarak da İsrail'e ve işgale karşı bakışının acılarla şekillendiğini" söyledi.
Filistin halkının hafızası silinmeye çalışılıyor
Arafat'ın evinin bulunduğu muhitin, üniversitelerle, kültür merkezleriyle, enstitülerle dolu bir bölge olduğuna, Gazze İslam Üniversitesi, Ezher Üniversitesi, Kudüs Hastanesi ve Şifa Hastanesinin, Filistin kültürünün ve bilincinin simgeleri olduğuna işaret eden Ebu Salim şunları kaydetti:
"Bunların hepsi, bizim kimliğimize, medeniyetimize ve kültürel varlığımıza duyduğumuz sevginin bir parçasıydı ama hepsi yıkıldı. Arafat’ın evi, Filistin halkı için bir sembol, bir durak ve bir sığınaktı. Filistin halkının eviydi. Bu ev; silahlı direniş tarihini, ulusal mücadele tarihini, Filistin halkının hafızasını taşıyan bir mekandı.
Savaş öncesinde buraya, okullardan, üniversitelerden ziyaretçiler gelirdi. Yazarlar, bilim insanları, düşünürler burada buluşurdu. Kültürel, entelektüel ve edebi etkinlikler yapılırdı. Bu ev, sadece bir bina değildi; Filistin’i temsil ediyordu. Ebu Ammar (Yasir Arafat) bir birey değil, Filistin davasının sembolüydü. Bunların yıkılma amacı İsrail Savunma Bakanı (Yisrael Katz) ve Genelkurmay Başkanının (Eyal Zamir) dediği gibi Filistinlileri Orta Çağ'a geri döndürmekti."
Bombalar altındayken Arafat'ın kitaplığında içsel yolculuğa çıktı
İsrail çalışmaları alanında yüksek lisans derecesi olan Ebu Salim, büyük oranda tahrip olmasına rağmen evdeki kitaplıkta bulduğu kitapların, soykırım boyunca kendisini ayakta tutan içsel bir sığınağa dönüştüğünü şöyle anlattı:
"Bir baba olarak çocuklarımı ölümden, açlıktan, bombalardan korumaya çalışırken bile kendime ait o içsel sığınağı yalnızca bu evde buldum. Ebu Ammar’ın hayatını ve mücadelesini anlatan eserleri okudum. Filistin silahlı direnişinin tarihini anlatan kitaplara daldım. Onları okuyarak kendimi ayakta tutuyordum."
Ebu Salim, okuduğu kitaplar sayesinde Arafat'ın İsrail'le yürüttüğü müzakerelerde ne denli büyük zorluklarla karşılaştığını da yakından gözlemleme fırsatı bulduğunu aktardı.
"Bu savaş, Filistinlilerin topraklarını satmayacağını gösterdi"
Filistin yönetiminin ve Arap ülkelerinin sunduğu tüm barışçıl girişimler ile barış planlarının göz ardı edildiğini ve yok sayıldığını kaydeden Ebu Salim, buna rağmen Filistin halkının direndiğini ve toprağında ayakta kalmayı başardığını dile getirdi.
Gazze'de yaşanan soykırımla ilgili olarak Ebu Salim, "Bu savaş, bütün dünyaya gösteriyor ki biz topraklarımızı kolay kolay satmayız. Biz bu topraklarda var olmaya devam edeceğiz, buraya kök salmışız. Evlerimiz yıkılsa, bizi öldürseler, çocuklarımızı öldürseler, hayallerimizi yok etseler bile burada var olmaya devam edeceğiz." dedi.
Ebu Salim, "Filistinlilerle İsrail arasındaki son denklem, son denge unsuru" olarak nitelendirdiği "direniş silahını" ise teslim etmeyeceklerini sözlerine ekledi.
Kaynak: AA
dikGAZETE.com