Halep
Suriye'de 2011'de başlayan ve rejimin devrildiği 8 Aralık 2024'e kadar süren iç savaş, ülkenin en büyük şehirlerinden Halep'i de derinden etkiledi. 2016'da rejim güçlerinin kuşatması altına giren kent, ağır bombardımanlar ve çatışmalar sonucu harabeye döndü.
Bu süreçte binlerce sivil, bir gün evlerine geri dönebilme umuduyla yaşadıkları yerleri terk etmek zorunda kaldı. Yerinden edilen o sivillerden biri de Neyrab Mahallesi sakinlerinden 7 çocuk babası Casim Ebu Muhammed.
Kentin kuzey kırsalındaki Şamarin Kampı'na sığınan Muhammed, ailesiyle kaldığı çadırda yaklaşık 9 yıl boyunca zorlu yaşam mücadelesi verdi.
Rejimin devrilmesiyle evine dönebilme fırsatı bulan Muhammed, büyük umutlarla geldiği mahallesinde karşılaştığı manzarayla hayal kırıklığına uğradı. Muhammed, moloz ve beton yığınlarıyla dolu mahallesinde ne çocukluk yıllarının geçtiği sokaklardan ne de komşularından izler bulabildi.
Tanıyamadığı mahallesinde barınacak bir yer bile bulamayan Muhammed, çaresizlik içinde kampa dönmek zorunda kaldı.
"(Kampta) Hayat, tahmin edemeyeceğiniz kadar trajik"
Muhammed, sığındığı kampta ailesiyle karşı karşıya kaldığı zorlu şartları, altyapının yetersizliğini ve temel ihtiyaçların sağlanmasındaki aksaklıkları anlattı.
Her günü belirsizlik içinde geçirdiklerini ve adeta hayata tutunma mücadelesi verdiklerini dile getiren Muhammed, "(Kampta) Hayat, tahmin edemeyeceğiniz kadar trajik" dedi.
Muhammed, kamptaki hijyen koşullarının son derece kötü olduğunu, tuvaletlerin ortak kullanıldığını ve zaman zaman su sıkıntısı çektiklerini söyledi.
Kış aylarında kampta ısınma konusunda sorunlar yaşadıklarını dile getiren Muhammed, yetkililerden bu konuda yardım talep etti.
Çocuklarının da bu zorlu koşullardan etkilendiğini belirten Muhammed, "Soğukta kışın çocuklarımla çok acı çektim. Bir sağlık merkezinden diğerine mekik dokuduk." diyerek, kamptaki sağlık hizmetlerinin yetersizliğine işaret etti.
Çektiği finansal sıkıntılar nedeniyle oğlunu kaldıkları çadırın küçük bir odasına evlendirmek zorunda kaldığını anlatan Muhammed, "Yaşadığımız trajedi içimizi kemiriyor." dedi.
Evinden geriye sadece moloz yığınları kaldı...
Muhammed, 9 yıl sonra geri döndüğü mahallesinde karşılaştığı manzara karşısında yaşadığı hayal kırıklığını paylaştı.
Rejim güçlerinin o dönemde gerçekleştirdiği bombardımanlar sonucu mahallesinin harabeye döndüğünü belirten Muhammed, "Bir baktım ki mahalle yıkılmış. Evler tamamen harabe olmuş." dedi.
Muhammed, evine ve geçmişine dair hiçbir iz bulamadığını, eski komşularının yerini tanımadığı yüzlerin aldığını dile getirerek, karşılaştığı durumu şöyle aktardı:
"Mahallemize döndüğümüzde tamamen yıkılmış halde bulduk. Komşularımı ve tanıdıklarımı sorduğumda bana kimsenin kalmadığını ve herkesin gittiğini söylediler. Çocukluk arkadaşlarım ve komşularımdan hiçbirini bulamadım. Evimiz bile yıkılmıştı. Bazı evler tamamen yerle bir olmuş, bazı ailelerden ise hiç haber yoktu."
Moloz yığınları içindeki mahallede barınacak yer bulamadığı için kampa dönmek zorunda kaldığını ifade eden Muhammed, tüm umutlarının yok olduğunu dile getirdi.
Muhammed, "Ne kira verebilecek durumdayım ne de sahip olduğum bir şey var. Hiçbir şeyim kalmadı. Evim gitti. Hayatım tamamen mahvoldu." ifadelerini kullandı.
"Ramazan eskisi gibi değil"
Muhammed, bir zamanlar büyük sevinçle karşıladıkları ramazanın kampta yoksulluğun ve çaresizliğin gölgesinde kutlandığını söyledi.
Artan pahalılık ve gıda eksikliği nedeniyle temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlandıklarını belirten Muhammed, "Bu çadırdan başka hiçbir şeyim yok. Eskiden ramazan ayı geldiğinde komşularımıza yemek götürürdük, şimdi ise kendimiz zor buluyoruz." diye konuştu.
Muhammed, "Annem de yok, eski günler de yok. Fakirlik öyle bir noktaya geldi ki artık ramazan eskisi gibi değil." dedi.