Zonguldak
Aşağıdoğancılar Mahallesi'nde oturan evli, 3 çocuk ve 6 torun sahibi 70 yaşındaki Duman, 49 yıl sürdürdüğü terzilik mesleğini emekliye ayrılarak 9 yıl önce bıraktı. Yaklaşık iki yıl önce yemek masasını satın almak isteyen ancak fiyatta anlaşamayan Duman, "Ben de yapabilirim" diyerek kolları sıvadı.
Yemek masasını kendi imkanlarıyla yapınca yeni ürünler ortaya koymaya karar veren Duman, doğadan topladığı atıl ağaç parçaları ve kütükleri atölyeye çevirdiği ardiyesinde işliyor.
Sıfırdan başlayarak tüm aşamaları uygulayan Duman, ürettiği masa, sehpa, lambader, tepsi, avize, çiçeklik ile öküz arabası, mısır değirmeni, kağnı tekeri gibi süs eşyalarını yakınlarına ve misafirlerine hediye ediyor.
Duman, uzun yıllar terzilik yaptığını, daha önce ağaç parçalarından ürünler ortaya çıkarmak gibi bir fikrinin bulunmadığını söyledi.
Ahşapla uğraşmanın emek istediğini belirten Duman, "Bir arkadaşımın marangoz dükkanında yemek masası gördüm, pazarlıkta anlaşamadık. Daha sonra 'Bunu ben de yapabilirim.' diyerek ağaç parçalarını marangoza getirdim. Burada gerekli işlemlerinin ardından eklemesini yaptım. Zımparasını yapıp verniğini attıktan sonra bu işi yaptığımı gördüm." diye konuştu.
Duman, daha sonraki zamanlarda hoşuna giden küçük süs eşyalarını üretmeye başladığını, ağaç kütüklerinden sehpalar yapınca da hevesinin arttığını ve çeşitli boyutlardaki masalarla çalışmalarını sürdürdüğünü kaydetti.
"Elimden geldiği kadar devam etmek istiyorum"
Günde 1-2 saat çalıştığını ancak hiçbir günü boş geçirmemeye çalıştığını vurgulayan Duman, yaptığı işlerden olumlu dönüşler aldığını, satın almak isteyenlerin olduğunu ancak sadece hediye verdiğini anlattı.
Duman, her şeyin merak ve hevesle başladığına değinerek, "Esnaf olarak kahvehaneye gidip oturmaya alışmadık. Sabah dükkanımıza gidip akşam da kapatıp evimize geliyorduk. Bu işi yapmaya çok meraklıyım. Her gün ayrı bir desen, model çıkıyor." diye konuştu.
Duman, gençlerin üretmesinden yana olduğuna işaret ederek, "Bir mesleğe heves eden gençlik yok. Eskiden her gün kapımıza birkaç kişi çırak olmak için gelirdi. Şimdi o yok. Ben üretmekten çok mutlu oluyorum. Belki masraflı oluyor ama heves aldığım için masraflı olmasını önemsemiyorum. Üretmekten zevk alıyorum. Elimden geldiği kadar devam etmek istiyorum." dedi.