Engelsiz hayat ağacını sulamak istiyoruz, kök tutup yeşersin, meyve salsın diye. Yaşlı veya gencine ilgi ve alaka, dahası iyi niyetli yaklaşım, onların yol almalarını kolaylaştırıyor.

Allah’ın (cc) imtihan dünyasında, meşakkatin sabır ve gayretle mükâfata dönüşeceği o manevi ikram sürecinden bizlerde neden sebeplenmeyelim diye, her engellinin azim ve başarıya bağlı örnek hayat hikâyesini, bu satırlara taşıma gayretindeyiz. İnşallah, ‘niyetimiz hayır, akıbetimiz hayır’ olur. Amin.

Engelli bireyler adına görev ve sorumluk, dahası uygulama, inanın düşünce kadar zor değil.

Kamusal veya özel, bireysel veya toplu olarak, sadece ve sadece herkese tanınan imtiyaz engelli kardeşlerimize tanınması.

‘Bir düşünceyi gerçekleştirmek, düşünmekte daha kolay’ olduğunu, başarı çıtasını aşan her bir engel tanımayan kardeşimizde görmekteyiz.

Hastalığını yenen mi dersiniz, uluslararası yarışmalarda başarı elde edip ay-yıldızlı bayrağı göndere çekip, istiklal marşımızı tüm dünyaya dinleten mi dersiniz?

Örnekleri çoğaltmak mümkün.

Bugünkü  yazımıza konu olacak, bizlerin de sportif süreçlerini yakinen gözlemlediğimiz Ortopedik engelli kardeşimiz Hayati Yiğitoğlu ve Otizmli kardeşimiz Muammer Can Demirci.

Mücadele süreçleri düz bir hayat yaşamaktan çıkarak, başarı öyküleri adeta, ‘engelsiz’ diye tanımlayanlara örnek teşkil etmekte… 

HAFIZLIĞININ ÖDÜLÜ BİSİKLET  

Hayati Yiğitoğlu… 

1983 Bayburt doğumlu.

Kendisi aynı zamanda hemşehrim olan Hayati kardeşimiz adeta soyadını çağrıştıran ‘yiğitçe’ mücadelesini şöyle anlatıyor.;

“ Yaklaşık 15 yıldır İstanbul’da yaşıyorum. Dokuz yaşında geçirdiğim elektrik kazası sonrası sağ diz altı ve sağ kolu kaybettim.

Kazadan sonra engelli olduğumu fark ettikten sonra hastane süreciyle birlikte, eğitimim sekteye uğrasa da 17 yaşında hafızlığa başladım. Hafızlığı bitirmemden dolayı, kendimi ödüllendirerek bisiklet aldım. Yaklaşık 20 yaşlarında bisiklet sürmeye başladım.

Engel ve bisiklet çok farklı birer kavram olsa da, binmekten mutlu olduğum bisiklet, belli bir süre sonra hayatımın bir parçası oldu.

Mesafesi gidiş-dönüş 66 km olan köyüm ile Bayburt arasını, bisikletle gidip-gelmeye başladım.

Bu zaman zarfında bisiklet yeri geldi bir ayağım, yeri geldi kaybettiğim kolum oldu. 

Şunu kesin ve net söyleyebilirim ki ben ‘sporla engelimi aştım’ ve aşmaya devam ediyorum. Bisiklet sürmeseydim belki çok kilolu olacaktım, belki bu kadar mutlu olmayacaktım. Bu durum iş performansına da, sosyal yaşantınıza da yansıyor.

‘Bisikletle neler yapabilirim’ diye düşünürken, bir arkadaş vasıtasıyla spora başladım.

Yerel ve ulusal, çeşitli bisiklet tur ve yarışlara katıldım.  2016 yılında Türkiye Triatlon Federasyonunun düzenlemiş olduğu Duhatlon (20 km bisiklet, 750 metre yüzme ve 2,5 km koşu) yarışlarına katıldım.

Ben kendime hedef koydum 2020 Paralimpik Olimpiyatlarında ülkemizi temsil etmek istiyorum. Çok uzun mesafeyi kısa sürede kat eden, bu işi profesyonel yapan arkadaşlarımız var. Eğer Türkiye’de bu branş açılırsa, biz bu branşın sporcuları olmaya hazırız..."

OTİZMLİ CAN MADALYA BIRAKMADI 

Muammer Can Demirci...

1990 Doğumlu olan Can hafif otizmli (aspergen) olup eğitimini normal okulda bitirdi.

2 yıl muhasebe biriminde çalışan Can, 152 kilo olmasından dolayı, zayıflaması için spora yönlendirildi.

Spordaki başarılarından dolayı ailesi tarafından işten alınarak sadece spora yönlendirilmiş.

Muammer Can Demirci’nin saymakla bitmeyen başarılarını, hayatına ivme kazandıran antrenörü Duran Arslan hocamızdan dinleyelim;

“2014 yılında Çek Cumhuriyetinde Avrupa 2.’si ve 2016 Yılında İtalya da Avrupa 3.’sü oldu.

Son iki yılda Aquamaster ve Kocaeli açık deniz yarışlarına katıldı. 2017 Türkiye Yüzme şampiyonasında 5 Türkiye Birinciliği, 2017 yılında Yunanistan’da yapılan IPC Yüzme yarışlarında 5 Altın Madalya kazandı.

Aynı yıl yapılan Açık deniz Çanakkale boğaz yarışlarında engelli kategorisinde birinci, genel klasmanda 34. oldu.

Muammer Can, Çanakkale boğazını geçen ilk özel sporcu olmuş ve bu alanda tarihe geçmiştir.

10 yıldır profesyonel olarak yüzme antrenmanı yapmakta.

100 üzerinde madalyası olan Can, halen İstanbul Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü Adına yarışlara katılmakta.” 

Engel tanımayan bireylerin saymakla bitmeyen başarılarına şahit oldukça yine o soru çıktı karşımıza; ‘Onlar mı engelli, yoksa onları anlamak istemeyen, onlara imkân tanımayan bizler mi?’

:

Ahmet Gülümseyen, dikGAZETE.com

Engelsiz hayat ağacını sulamak istiyoruz, kök tutup yeşersin, meyve salsın diye. Yaşlı veya gencine ilgi ve alaka, dahası iyi niyetli yaklaşım, onların yol almalarını kolaylaştırıyor.

Allah’ın (cc) imtihan dünyasında, meşakkatin sabır ve gayretle mükâfata dönüşeceği o manevi ikram sürecinden bizlerde neden sebeplenmeyelim diye, her engellinin azim ve başarıya bağlı örnek hayat hikâyesini, bu satırlara taşıma gayretindeyiz. İnşallah, ‘niyetimiz hayır, akıbetimiz hayır’ olur. Amin.

Engelli bireyler adına görev ve sorumluk, dahası uygulama, inanın düşünce kadar zor değil.

Kamusal veya özel, bireysel veya toplu olarak, sadece ve sadece herkese tanınan imtiyaz engelli kardeşlerimize tanınması.

‘Bir düşünceyi gerçekleştirmek, düşünmekte daha kolay’ olduğunu, başarı çıtasını aşan her bir engel tanımayan kardeşimizde görmekteyiz.

Hastalığını yenen mi dersiniz, uluslararası yarışmalarda başarı elde edip ay-yıldızlı bayrağı göndere çekip, istiklal marşımızı tüm dünyaya dinleten mi dersiniz?

Örnekleri çoğaltmak mümkün.

Bugünkü  yazımıza konu olacak, bizlerin de sportif süreçlerini yakinen gözlemlediğimiz Ortopedik engelli kardeşimiz Hayati Yiğitoğlu ve Otizmli kardeşimiz Muammer Can Demirci.

Mücadele süreçleri düz bir hayat yaşamaktan çıkarak, başarı öyküleri adeta, ‘engelsiz’ diye tanımlayanlara örnek teşkil etmekte… 

HAFIZLIĞININ ÖDÜLÜ BİSİKLET  

Hayati Yiğitoğlu… 

1983 Bayburt doğumlu.

Kendisi aynı zamanda hemşehrim olan Hayati kardeşimiz adeta soyadını çağrıştıran ‘yiğitçe’ mücadelesini şöyle anlatıyor.;

“ Yaklaşık 15 yıldır İstanbul’da yaşıyorum. Dokuz yaşında geçirdiğim elektrik kazası sonrası sağ diz altı ve sağ kolu kaybettim.

Kazadan sonra engelli olduğumu fark ettikten sonra hastane süreciyle birlikte, eğitimim sekteye uğrasa da 17 yaşında hafızlığa başladım. Hafızlığı bitirmemden dolayı, kendimi ödüllendirerek bisiklet aldım. Yaklaşık 20 yaşlarında bisiklet sürmeye başladım.

Engel ve bisiklet çok farklı birer kavram olsa da, binmekten mutlu olduğum bisiklet, belli bir süre sonra hayatımın bir parçası oldu.

Mesafesi gidiş-dönüş 66 km olan köyüm ile Bayburt arasını, bisikletle gidip-gelmeye başladım.

Bu zaman zarfında bisiklet yeri geldi bir ayağım, yeri geldi kaybettiğim kolum oldu. 

Şunu kesin ve net söyleyebilirim ki ben ‘sporla engelimi aştım’ ve aşmaya devam ediyorum. Bisiklet sürmeseydim belki çok kilolu olacaktım, belki bu kadar mutlu olmayacaktım. Bu durum iş performansına da, sosyal yaşantınıza da yansıyor.

‘Bisikletle neler yapabilirim’ diye düşünürken, bir arkadaş vasıtasıyla spora başladım.

Yerel ve ulusal, çeşitli bisiklet tur ve yarışlara katıldım.  2016 yılında Türkiye Triatlon Federasyonunun düzenlemiş olduğu Duhatlon (20 km bisiklet, 750 metre yüzme ve 2,5 km koşu) yarışlarına katıldım.

Ben kendime hedef koydum 2020 Paralimpik Olimpiyatlarında ülkemizi temsil etmek istiyorum. Çok uzun mesafeyi kısa sürede kat eden, bu işi profesyonel yapan arkadaşlarımız var. Eğer Türkiye’de bu branş açılırsa, biz bu branşın sporcuları olmaya hazırız..."

OTİZMLİ CAN MADALYA BIRAKMADI 

Muammer Can Demirci...

1990 Doğumlu olan Can hafif otizmli (aspergen) olup eğitimini normal okulda bitirdi.

2 yıl muhasebe biriminde çalışan Can, 152 kilo olmasından dolayı, zayıflaması için spora yönlendirildi.

Spordaki başarılarından dolayı ailesi tarafından işten alınarak sadece spora yönlendirilmiş.

Muammer Can Demirci’nin saymakla bitmeyen başarılarını, hayatına ivme kazandıran antrenörü Duran Arslan hocamızdan dinleyelim;

“2014 yılında Çek Cumhuriyetinde Avrupa 2.’si ve 2016 Yılında İtalya da Avrupa 3.’sü oldu.

Son iki yılda Aquamaster ve Kocaeli açık deniz yarışlarına katıldı. 2017 Türkiye Yüzme şampiyonasında 5 Türkiye Birinciliği, 2017 yılında Yunanistan’da yapılan IPC Yüzme yarışlarında 5 Altın Madalya kazandı.

Aynı yıl yapılan Açık deniz Çanakkale boğaz yarışlarında engelli kategorisinde birinci, genel klasmanda 34. oldu.

Muammer Can, Çanakkale boğazını geçen ilk özel sporcu olmuş ve bu alanda tarihe geçmiştir.

10 yıldır profesyonel olarak yüzme antrenmanı yapmakta.

100 üzerinde madalyası olan Can, halen İstanbul Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü Adına yarışlara katılmakta.” 

Engel tanımayan bireylerin saymakla bitmeyen başarılarına şahit oldukça yine o soru çıktı karşımıza; ‘Onlar mı engelli, yoksa onları anlamak istemeyen, onlara imkân tanımayan bizler mi?’

:

Ahmet Gülümseyen, dikGAZETE.com