İnsan büyüdükçe küçülmeli
İnsan büyüdükçe küçülmeli
“İnsan büyüdükçe küçülmeli” diye bir cümle okumuştum çocukluk çağımda. “İnsan hem büyür hem nasıl küçülür” diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım uzun süre; çocukluk işte...
Zaman akıp geçiyordu ama ben bu cümleyi ara ara tekrar hatırlıyor ve kendi kendime “ne anlatılmak istenmiş acaba” diyerek sorguluyordum.
Çok geçmeden “insan büyüdükçe küçülmeli” cümlesinin aslında ne anlama geldiğini çocuk yaşımda idrak etmiş olmanın mutluluğunu yaşadım.
Ve artık çevremde gördüğüm büyükleri inceleyip, bu söze uyuyor mu diye düşünüyordum.
Evet 90'larda bu ifadeye uyan daha çok insan görebiliyordum; tabii aralarda mevkisi ile birlikte egosu da büyüyenler gözümden kaçmıyordu.
Şimdi ise neredeyse yok denecek kadar azlar.
İnsanlar mevki olarak büyüdükçe, bilgi olarak yükseldikçe maalesef burunlar da büyüyor, hatta öyle büyüyor ki o buruna estetik bile çözümsüz kalıyor.
Bunlar kendinden mevki olarak küçük olanları, belki de yanında çalışan, çevresinde olanları, hakir gören kelimenin tam anlamıyla aşağılık kompleksi olan egoistlerdir.
İnsan, öğrendiklerini öğretme yükünün kendisine yüklendiğini bilmeden, bu öğrendiklerinin onu ayrıcalıklı kıldığını düşünüyorsa kesinlikle aşağılık komplekslidir.
Ve bunlar yani mevki olarak büyüyüp karakter olarak küçülenler, etraflarında gerçekten ‘büyük bir insan’ gördüklerinde; yani oturuşu - kalkışı ile küçüğünden büyüğüne saygılı, makam ve mevki gözetmeksizin herkese karşı mütevazi olan birini gördüklerinde, kendi aşağılık komplekslerini gizlemek için büyük insanları küçük göstermeye çalışırlar ancak unuttukları bir şey var; "güneş balçıkla sıvanmaz”!..
Kendileri de gayet iyi bilirler ki; ellerinden, kazandığı ya da ona verilenler alındığı anda kendisini aşağının da aşağısında bulması kaçınılmaz sonudur.
Hz. Mevlana Celaleddin Rumi;
"Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol." dememiş mi!..
Mütevazi olmak alçak gönüllü olmak önemli meziyetlerdir.
Ve
“Büyük insan, büyüdükçe küçülmesini bilendir”
.
Zeynep Kaya, dikGAZETE.com
“İnsan büyüdükçe küçülmeli” diye bir cümle okumuştum çocukluk çağımda. “İnsan hem büyür hem nasıl küçülür” diye düşünmekten kendimi alıkoyamadım uzun süre; çocukluk işte...
Zaman akıp geçiyordu ama ben bu cümleyi ara ara tekrar hatırlıyor ve kendi kendime “ne anlatılmak istenmiş acaba” diyerek sorguluyordum.
Çok geçmeden “insan büyüdükçe küçülmeli” cümlesinin aslında ne anlama geldiğini çocuk yaşımda idrak etmiş olmanın mutluluğunu yaşadım.
Ve artık çevremde gördüğüm büyükleri inceleyip, bu söze uyuyor mu diye düşünüyordum.
Evet 90'larda bu ifadeye uyan daha çok insan görebiliyordum; tabii aralarda mevkisi ile birlikte egosu da büyüyenler gözümden kaçmıyordu.
Şimdi ise neredeyse yok denecek kadar azlar.
İnsanlar mevki olarak büyüdükçe, bilgi olarak yükseldikçe maalesef burunlar da büyüyor, hatta öyle büyüyor ki o buruna estetik bile çözümsüz kalıyor.
Bunlar kendinden mevki olarak küçük olanları, belki de yanında çalışan, çevresinde olanları, hakir gören kelimenin tam anlamıyla aşağılık kompleksi olan egoistlerdir.
İnsan, öğrendiklerini öğretme yükünün kendisine yüklendiğini bilmeden, bu öğrendiklerinin onu ayrıcalıklı kıldığını düşünüyorsa kesinlikle aşağılık komplekslidir.
Ve bunlar yani mevki olarak büyüyüp karakter olarak küçülenler, etraflarında gerçekten ‘büyük bir insan’ gördüklerinde; yani oturuşu - kalkışı ile küçüğünden büyüğüne saygılı, makam ve mevki gözetmeksizin herkese karşı mütevazi olan birini gördüklerinde, kendi aşağılık komplekslerini gizlemek için büyük insanları küçük göstermeye çalışırlar ancak unuttukları bir şey var; "güneş balçıkla sıvanmaz”!..
Kendileri de gayet iyi bilirler ki; ellerinden, kazandığı ya da ona verilenler alındığı anda kendisini aşağının da aşağısında bulması kaçınılmaz sonudur.
Hz. Mevlana Celaleddin Rumi;
"Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol." dememiş mi!..
Mütevazi olmak alçak gönüllü olmak önemli meziyetlerdir.
Ve
“Büyük insan, büyüdükçe küçülmesini bilendir”
Facebook Beğen
Twitter Takip Et
Instagram Takip Et
WhatsApp Mesaj Gönder
Threads Takip Et
Youtube Abone Ol
E-Posta Gönder