Zaman zaman geçmişi hatırlıyor insan..

Hatıralar depreşiyor..

Yaptığımız seyahatler geliyor gözümüzün önüne..

İşte onlardan biri..

2009 yılıydı ve aylardan da Ağustos’tu.. 

Bursa Büyükşehir Belediyesi ve Osmangazi Belediyesi’nin ortaklaşa tertip ettikleri “Sultan 1. Murat’ı anma ve kültür şöleni etkinlikleri"ne katılmıştım..

Kimler vardı gezide?.. 

Kimler yoktu ki.. 

O zaman Devlet Bakanı Faruk Çelik, Bursa’ya yaptığı önemli hizmetlerle Bursalıların kalbinde taht kuran zamanın Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Evlâdı Fatihân Recep Altepe, bir başka evlâdı Fatihan Osmangazi Belediye Başkanı Mustafa Dündar ve o vakit Bursa Vali Yardımcısı olan Kırçova doğumlu Selman Yenigün dostumuzun yanı sıra Bursa Uludağ Üniversitesi öğretim üyeleri, işadamları, meclis üyeleri, yerel gazeteciler vs.. 

Biz de, Başkan Recep Altepe’nin nazik davetlerine icabet ederek, İlâhiyatçı Abdülhalik Selman, o vakit Esenköy Belediye Başkanı olan Özer Kaptan, Davranış Bilimleri Uzmanı ve fikir adamı Lâmi Özey ve de şimdilerde Star Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni olan Nuh Albayrak’la birlikte geziye İstanbul’dan katılmıştık..

Önce Makedonya’ya geçtik..

Üsküp, Kumanova, Likova, Tetova derken, daha sonra da Kosova’ya vasıl olduk..

Sultan Murad türbesini ziyaret ettik..

Çok coşkulu geçen kültür etkinliklerine katıldık..

Prizren ve Piriştina’da vakit geçirdik.. 

Bu şehirlerde unutulmayacak sahnelere şahit olduk..

Ecdat yadigârı nice eserler gördük..

Gönlü gani cömert insanlarla tanıştık.. 

Kısacası; his dünyamızı allak bullak eden fotoğraflarla karşılaştık.. 

Ancak bir tanesi vardı ki özellikle onu sizlere aktarmak istiyorum.. 

Kosova’da ki son gecemizde Priştina Oteli’ndeyim..  

Gece yarısı lobide internetten haberleri takip ediyorum. 

Otel görevlisi yanıma bir yaşlı insanı getirdi. 

İsmi Azmi’ymiş.. 

Priştinalı'ymış.. 

Türkiye’den bir heyet geldiğini duyunca  gecenin o saatinde otele gelip önüne kim çıkarsa kucaklaşmak istemiş..

Neticede biz çıktık karşısına ve Azmi amcayla sohbete başladık.. 

Türkiye’ye 2 defa gelmiş ve Esenler’de, Alibeyköy’de akrabaları varmış.. 

Azmi amcanın ifadeleri şöyle.. (Aynen konuştuğu gibi yazıyorum)

“Efendi buralara hoş gelmişsınız!.. İnşallah iyisınızdır.. Gürmüşsunuzdur Makedonya’da, Vodno dağının tepesindeki haçi.. 

65 metredır.. Bir de geceleri işiklandirirler. İşte bizlere en çok koyan o olur.. Çok zorumuza gider..

Allah size üyle bir aciyi güstermesın.. Vatanımızda üyle bir durumi yaşamak üzer bizleri..

Allah’ın ipine hepimız sıkı sıkı sarılalım..

Bizler burada zaman zaman tefrikaya düşmüşidık.. Başimiza gelmeyen kalmadi..

Sizlerı da izlerız.. İrk yüzünden ayrımcilige düşmeyinız.. İrkımızi, miletimizi elbette severız, ama önce din kardeşligi!..

Bize dinımız yeter!..”

Azmi amcayla sohbetimiz bir saat kadar sürdü..

Hele bizim gazeteci olduğumuzu, üstüne üstlük atalarımızın vaktiyle Gostivar’dan İstanbul’a göç ettiklerini de öğrenince çok memnun oldu Azmi amca!..

Ardından bölgeye has Türkçesiyle devam etti.. 

"Gazeteci Sami Efendi; ben Necip Fazıl hayraniyım..

Üstadın pek çok şiirini ezbere bilirım.. Ama bir tanesi vardır ki onu ukurken güzyaşlarımi tutamam!..

O da SAKARYA TÜRKÜSİ’dır.. 

Senden bir ricam vardır.. Yazasın o şiiri gazetende..

Süyleyasın Priştina’da bir ihtiyar Azmi’yi gürdigini.. Aynen büyle diyesın!..

Ukumiştir gecenin bir vaktinde Necip Fazıl'dan bir şiir, diyesın!..

Hem de güzyaşlarıyla ukumiştir, diyesın!..

Azmi Türkiye’ye sevdalidır, diyesın!. Süyleyasın Azmi’nin her namazinda Türkiye’ye dua ettigini”.. 

Ve Kosova kartalı Azmi amca gecenin geç vaktinde Sakarya Türküsünü öyle duygulu, öyle coşkulu okudu ki, hayranlıkla dinledim.. 

Uzun boyu ve heybetli duruşuyla ceddi Osmanlı’yı andıran Arnavut Azmi amcayla kucaklaştık ve vedalaştık..

Azmi amca giderken sanki kalbimin yarısını da aldı götürdü..

Değerli dostlarım; 

Suyun öteki tarafında yaşayan soydaşlarımız Türkiye’yi hiçbir zaman unutmuyorlar ve Azmi amca örneğinde olduğu gibi Türkiye’ye adeta sevdalılar.. 

"Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna..
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?..” diyen üstat Necip Fazıl, o fevkalade güzel dizeleri dantela gibi örerken aynı duyguların tercümanı olmamış mı?.. 

Şiirinde vurgu yaptığı akıncılarla, Prizren’de Tetova’da Üsküp’te gördüğüm Rüstem’ler, Mahir’ler, Mürsel’ler ve Priştina’da bizi bağrına basan Azmi’ler ayni kişiler.. 

Mevla Teala, bu kardeşlerimizin sayılarını arttırsın.. 

Onların başlarını her daim dik kılsın.. 

Vesselâm..

Sami Özey, dikGAZETE.com

Zaman zaman geçmişi hatırlıyor insan..

Hatıralar depreşiyor..

Yaptığımız seyahatler geliyor gözümüzün önüne..

İşte onlardan biri..

2009 yılıydı ve aylardan da Ağustos’tu.. 

Bursa Büyükşehir Belediyesi ve Osmangazi Belediyesi’nin ortaklaşa tertip ettikleri “Sultan 1. Murat’ı anma ve kültür şöleni etkinlikleri"ne katılmıştım..

Kimler vardı gezide?.. 

Kimler yoktu ki.. 

O zaman Devlet Bakanı Faruk Çelik, Bursa’ya yaptığı önemli hizmetlerle Bursalıların kalbinde taht kuran zamanın Bursa Büyükşehir Belediye Başkanı Evlâdı Fatihân Recep Altepe, bir başka evlâdı Fatihan Osmangazi Belediye Başkanı Mustafa Dündar ve o vakit Bursa Vali Yardımcısı olan Kırçova doğumlu Selman Yenigün dostumuzun yanı sıra Bursa Uludağ Üniversitesi öğretim üyeleri, işadamları, meclis üyeleri, yerel gazeteciler vs.. 

Biz de, Başkan Recep Altepe’nin nazik davetlerine icabet ederek, İlâhiyatçı Abdülhalik Selman, o vakit Esenköy Belediye Başkanı olan Özer Kaptan, Davranış Bilimleri Uzmanı ve fikir adamı Lâmi Özey ve de şimdilerde Star Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni olan Nuh Albayrak’la birlikte geziye İstanbul’dan katılmıştık..

Önce Makedonya’ya geçtik..

Üsküp, Kumanova, Likova, Tetova derken, daha sonra da Kosova’ya vasıl olduk..

Sultan Murad türbesini ziyaret ettik..

Çok coşkulu geçen kültür etkinliklerine katıldık..

Prizren ve Piriştina’da vakit geçirdik.. 

Bu şehirlerde unutulmayacak sahnelere şahit olduk..

Ecdat yadigârı nice eserler gördük..

Gönlü gani cömert insanlarla tanıştık.. 

Kısacası; his dünyamızı allak bullak eden fotoğraflarla karşılaştık.. 

Ancak bir tanesi vardı ki özellikle onu sizlere aktarmak istiyorum.. 

Kosova’da ki son gecemizde Priştina Oteli’ndeyim..  

Gece yarısı lobide internetten haberleri takip ediyorum. 

Otel görevlisi yanıma bir yaşlı insanı getirdi. 

İsmi Azmi’ymiş.. 

Priştinalı'ymış.. 

Türkiye’den bir heyet geldiğini duyunca  gecenin o saatinde otele gelip önüne kim çıkarsa kucaklaşmak istemiş..

Neticede biz çıktık karşısına ve Azmi amcayla sohbete başladık.. 

Türkiye’ye 2 defa gelmiş ve Esenler’de, Alibeyköy’de akrabaları varmış.. 

Azmi amcanın ifadeleri şöyle.. (Aynen konuştuğu gibi yazıyorum)

“Efendi buralara hoş gelmişsınız!.. İnşallah iyisınızdır.. Gürmüşsunuzdur Makedonya’da, Vodno dağının tepesindeki haçi.. 

65 metredır.. Bir de geceleri işiklandirirler. İşte bizlere en çok koyan o olur.. Çok zorumuza gider..

Allah size üyle bir aciyi güstermesın.. Vatanımızda üyle bir durumi yaşamak üzer bizleri..

Allah’ın ipine hepimız sıkı sıkı sarılalım..

Bizler burada zaman zaman tefrikaya düşmüşidık.. Başimiza gelmeyen kalmadi..

Sizlerı da izlerız.. İrk yüzünden ayrımcilige düşmeyinız.. İrkımızi, miletimizi elbette severız, ama önce din kardeşligi!..

Bize dinımız yeter!..”

Azmi amcayla sohbetimiz bir saat kadar sürdü..

Hele bizim gazeteci olduğumuzu, üstüne üstlük atalarımızın vaktiyle Gostivar’dan İstanbul’a göç ettiklerini de öğrenince çok memnun oldu Azmi amca!..

Ardından bölgeye has Türkçesiyle devam etti.. 

"Gazeteci Sami Efendi; ben Necip Fazıl hayraniyım..

Üstadın pek çok şiirini ezbere bilirım.. Ama bir tanesi vardır ki onu ukurken güzyaşlarımi tutamam!..

O da SAKARYA TÜRKÜSİ’dır.. 

Senden bir ricam vardır.. Yazasın o şiiri gazetende..

Süyleyasın Priştina’da bir ihtiyar Azmi’yi gürdigini.. Aynen büyle diyesın!..

Ukumiştir gecenin bir vaktinde Necip Fazıl'dan bir şiir, diyesın!..

Hem de güzyaşlarıyla ukumiştir, diyesın!..

Azmi Türkiye’ye sevdalidır, diyesın!. Süyleyasın Azmi’nin her namazinda Türkiye’ye dua ettigini”.. 

Ve Kosova kartalı Azmi amca gecenin geç vaktinde Sakarya Türküsünü öyle duygulu, öyle coşkulu okudu ki, hayranlıkla dinledim.. 

Uzun boyu ve heybetli duruşuyla ceddi Osmanlı’yı andıran Arnavut Azmi amcayla kucaklaştık ve vedalaştık..

Azmi amca giderken sanki kalbimin yarısını da aldı götürdü..

Değerli dostlarım; 

Suyun öteki tarafında yaşayan soydaşlarımız Türkiye’yi hiçbir zaman unutmuyorlar ve Azmi amca örneğinde olduğu gibi Türkiye’ye adeta sevdalılar.. 

"Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna..
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?..” diyen üstat Necip Fazıl, o fevkalade güzel dizeleri dantela gibi örerken aynı duyguların tercümanı olmamış mı?.. 

Şiirinde vurgu yaptığı akıncılarla, Prizren’de Tetova’da Üsküp’te gördüğüm Rüstem’ler, Mahir’ler, Mürsel’ler ve Priştina’da bizi bağrına basan Azmi’ler ayni kişiler.. 

Mevla Teala, bu kardeşlerimizin sayılarını arttırsın.. 

Onların başlarını her daim dik kılsın.. 

Vesselâm..

Sami Özey, dikGAZETE.com