Üflemek garip şey; bir ateşi yakabilir ve söndürebilir.

Pasta mumlarının anlamı nedir; neden dilek tutulur ve üflenir.

Çünkü eski kültürlerde, dumanın “ölümlülerin dualarını tanrıya ulaştırdığına” inanılıyordu.

Kadim bilgiler ve İslam, duayı üfler parmaklarına…

Suya üfler ve değişir içerik.

Su ya!

Ne söylersen “o” zaten.

Anneler yaralara üfler; iyileşir acı.

Anneler derin bir üflemeyle doğurdu bizi.

“Can çıkar huy çıkmaz!”

Üflemek garip şey.

İnsan hep nefesinden verir…

Nefes ve nefs, iki gibi görünen bir...

Rahmani olarak âleme, rahimi olarak insana üflendi öz…

Ses ne denli çoksa arkasından gelen sessizlik o denli güzeldir.

Nefes ne kadar derinse, nefsten o kadar uzaksındır.

Çünkü…

Tüm yarışlar “nefes nefese”dir

Tozlara üfledik, hindibaya üfledik, cama üfledik, Ney’e üfledik...

İçimizde ne var ise onu üfledik.

Gitti tutundu yerine, başkaca tezahür etti sonra.

Isınsın diye ellerine, soğusun diye çorbasına üfledi insan…

Nefes, dakikaları sayılabilen bir işleyişin hayata tutunduğu yer.

Suya üflerken şifa, düğüme üflerken şer.

Nefes ile oluşur kelimeler diller.

İnsan, boğulmamak için üfler.

İçimizde ne varsa, dışarı taşan odur.

Sûr’a üflenmeden üfler insan, nefsini bilmeden püfler insan.

Can varsa, nefes vardır; her nefes bir ses…

Yaprakların hışırtıları, nehirlerin şırıltıları, kedilerin pıtırtıları, hastanın hırıltıları...

Zikrin, yeri-göğü yareni.

Zamanın biricik dostu.

Egonun öğretmeni.

Sigaranın dumanı.

Rahatlamak için derin bir nefes alıp üflemek…

Dünya varmış demek!..

Dilekler, dualar için üflemek.

Dünya yokmuş demek!..

Bir masala düşüp dönüşmek,

Yaratana ve yaratılana minnetle…

Avucuma mum diktim;

Hadi üfle.

.

Arzu Leyal, dikGAZETE.com

Üflemek garip şey; bir ateşi yakabilir ve söndürebilir.

Pasta mumlarının anlamı nedir; neden dilek tutulur ve üflenir.

Çünkü eski kültürlerde, dumanın “ölümlülerin dualarını tanrıya ulaştırdığına” inanılıyordu.

Kadim bilgiler ve İslam, duayı üfler parmaklarına…

Suya üfler ve değişir içerik.

Su ya!

Ne söylersen “o” zaten.

Anneler yaralara üfler; iyileşir acı.

Anneler derin bir üflemeyle doğurdu bizi.

“Can çıkar huy çıkmaz!”

Üflemek garip şey.

İnsan hep nefesinden verir…

Nefes ve nefs, iki gibi görünen bir...

Rahmani olarak âleme, rahimi olarak insana üflendi öz…

Ses ne denli çoksa arkasından gelen sessizlik o denli güzeldir.

Nefes ne kadar derinse, nefsten o kadar uzaksındır.

Çünkü…

Tüm yarışlar “nefes nefese”dir

Tozlara üfledik, hindibaya üfledik, cama üfledik, Ney’e üfledik...

İçimizde ne var ise onu üfledik.

Gitti tutundu yerine, başkaca tezahür etti sonra.

Isınsın diye ellerine, soğusun diye çorbasına üfledi insan…

Nefes, dakikaları sayılabilen bir işleyişin hayata tutunduğu yer.

Suya üflerken şifa, düğüme üflerken şer.

Nefes ile oluşur kelimeler diller.

İnsan, boğulmamak için üfler.

İçimizde ne varsa, dışarı taşan odur.

Sûr’a üflenmeden üfler insan, nefsini bilmeden püfler insan.

Can varsa, nefes vardır; her nefes bir ses…

Yaprakların hışırtıları, nehirlerin şırıltıları, kedilerin pıtırtıları, hastanın hırıltıları...

Zikrin, yeri-göğü yareni.

Zamanın biricik dostu.

Egonun öğretmeni.

Sigaranın dumanı.

Rahatlamak için derin bir nefes alıp üflemek…

Dünya varmış demek!..

Dilekler, dualar için üflemek.

Dünya yokmuş demek!..

Bir masala düşüp dönüşmek,

Yaratana ve yaratılana minnetle…

Avucuma mum diktim;

Hadi üfle.

.

Arzu Leyal, dikGAZETE.com