“Hayallerinden vazgeçene kadar, hayallerini yıkandan vazgeç!” La Edri

Ve bir gün aramak değil, vazgeçmek çıkarır karşınıza aradığınızı!..

Kaderin garip bir cilvesidir bu da… 

“Bazen iki insan vazgeçtiğinde bulur aradığı her şeyi”.. diyerek başka bir bakış açısı getirmiş Kahraman Tazeoğlu.

Onun için de vazgeçtik!..

Beklemekten vazgeçtik…

Birer İstanbullu olarak her şeyin çok güzel olacağından vazgeçtik… “Belki bir gün seviliriz” diye düşünmekten vazgeçtik… 

Geçiliyor vel hasıl, her şeyden vazgeçilebiliyor!..

“Geçmem” dediğin ne varsa, bakmışsın bir sabah vazgeçmişsin!.. 

Vazgeçmek zayıflık değildir ya da karakter eksikliği de değil; hatta bir erdem ve güçlü karakter göstergesidir bir bakıma, zamanında vazgeçebilmek… 

Vazgeçebilmeyi bilmek önemli…

Sevilmiyorsanız vazgeçin!..

Önemsenmiyorsanız ya da değer hissi vermiyorsa vazgeçin!..

Sıkıyorsa, doyurmuyorsa, güldürmüyorsa, sözünü tutmuyorsa vazgeç.

Ağlatıyorsa vazgeçin, yalan varsa işin içinde vazgeç gitsin!..

Saygı yoksa vazgeç!..

Geçilmez mi!

Geçilir!..

Yormadan, yorulmadan vazgeçmek gerekir… 

Vazgeçmenin dayanılmaz hafifliğini hissettiğinizde ne demek istediğimi daha iyi anlarsınız.

Her şeyden vazgeçilebilir de bir tek, Yaratan’dan vazgeçmek olmaz!

“Yaratılanı severiz yaradandan ötürü” evet ama insan fıtratı, yanlışa meyilli olduğunu unutup, yanlış yapanı hoş karşılasa hatta sevse bile körü-körüne de gitmemeli o yanlışla beraber; menfaat için de başka sebeplerle de olsa yanlışın yanında olmamalı…

İyiden, iyilikten vazgeçmemeli, iyinin yanında, iyilerle beraber olmalı insan…

Hakkın, haklının yanında olmaktan vazgeçme!..

Hele, insan olmaktan asla vazgeçme, en zoru da budur belki; insan olmak, insan kalabilmek…

Bunu da en iyi, insan görünümlü, insan olamamış, insanlıktan nasip bulamamış varlıklardan nasibini almış olanlar anlar.

Onun için de her zaman ki duam;

Allah herkesi kendi gibi insanlarla karşılaştırsın ve iyi olanı bulduğunda ondan vazgeçmeyecek insanlar çıkarsın karşınıza…

Amin .. 

.

Mine Tuna, dikGAZETE.com