Meslek hayatımızda geride bıraktığımız yıllar, sporun sadece futbol, futbolun da yalnızca yarışmak, yenmek ve yenilmekten ibaret olmadığını öğretti bizlere.
Sporu anlamanın yolu, reçetesinde yazılanları iyi okumaktan geçiyor.
İşte o reçetede yazan ampute futbol ve bunun insanımız üzerinde nasıl bir etki yaptığını hep birlikte, Milli Takımımızın Avrupa Şampiyonluğu ve Dünya ikinciliği ile yaşadık ve gördük.
Elbette ki başarı süreçleri, bir takım veya kulüple sınırlı kalmadan devamlılığını sağlamak, örnek çalışmaları kamuoyunun her kesiminin haberdar olmasını sağlayarak, toplumsal bilinç oluşmasını sağlamakla daha da bir anlam kazanıyor.
O nedenle bugün Başakşehir Ampute Futbol Takımı için yazdıklarımız, adeta bir yazı dizisine dönüştü.
İyi niyet taşınarak çıkılan yolculukta, her bir futbolcunun belgesel olacak, ders niteliğindeki hayat hikâyesinde isteme-azmetme-başarma gibi, önemi başlık ve ayrıntıları var.
Dileriz bizler de anlatılanlardan dolayı kardeşlerimizi sadece alkışlamakla kalmayıp, onları takdir edenler ve ders alanlardan oluruz.
İşte, Başakşehir Ampute Futbol Takımda yer alan futbolcularla yaptığımız sohbet içeriklerden bazıları;
Cemal Selçik (Ampute Futbolcusu);
“10 yıldır Ampute futbol oynuyorum. Benim ayağım, 4 aylıkken yanlış iğneden dolayı felç oldu.
Spor yapınca daha hareketli oluyoruz. Amacımız, spor aracılığıyla gençleri topluma kazandırmak. Engelli arkadaşlarla bir arada olunca hayat daha güzel oluyor.
Sorunlarımız ortak olduğu için daha güzel anlaşıyoruz. Bu benim üçüncü transfer olduğum takım. Diğer takımları da şampiyon yaparak buraya geldik. İnşallah Başakşehir de şampiyon takımımız olacak…”
Hasan Hamatoğlu (Ampute Futbolcusu);
“Ampute futboluyla Coşkun Bey’in aracılığıyla tanıştık. Başakşehir’e görüşmeye geldiğimde, başkanın açıklamaları dikkatimi çekti.
Süper Lig’de yabancı hayranlığı var.
Bize söylediği; ‘Biz yabancı oyuncu düşünmüyoruz. Yenilecekse de, yenile yenile yenmesini öğreniriz.’ Başakşehir’e gelmek için, başkanın bu sözlerinden etkilendim.
Aileler, çocuklarını evlerde tutmasınlar, bu tür oluşumlara katılım sağlasınlar. Aynı takımda oynadığımız İlyas Başkanımızın bir sözü var; ‘Engelli güldüğünde, herkes güler’…”
Metin Kaplan (Ampute Futbolcusu);
“1992 yılında iş kazasından dolayı ayağımı kaybettim. Ayağım kesildikten sonra beni ortopediye gönderdiler. Provaya gittim oradaki profesör doktor dedi ki ‘Metin, ben sana bir protez yapacağım. Kalkıp yürüyeceksin. Artı koşacaksın, top oynayacaksın’. O zaman 18 yaşındaydım.
Allah’a şükürler olsun şu anda, yapamayacağım hiçbir şey yok. Kesinlikle, ben kendimi engelli olarak görmüyorum. Bütün arkadaşlarında böyle olmasını diliyorum.
Başakşehir’deki sistemi daha oturmuş görüyorum. 15-16 senedir bu işin içindeyim, ilk defa sistemli bir takımda, nasip olursa oynayacağız. Allah’ın izniyle şampiyon olacağız…”
Mahmut Kaya (Ampute Futbolcusu);
“30 yaşındaydım. 2012’de trafik kazası geçirdim, sol diz altını kaybettim. 14 gün yoğun bakımda kaldım. Gözümü açtığımda etrafımda perdeler vardı. Ayağımın olmadığını hissettim. Bu çok kötü bir duyguydu.
‘Ayak yok, yaşamanın bir anlamı yok’, diye düşündüm. Aradan iki saat geçtikten sonra etrafımdaki perdeleri kaldırdılar.
Yoğun bakımdaki insanları gördüğüm vakit, 2 saat önceki isyanım ve psikolojim komple değişti. Çünkü benden daha kötü durumdaydılar.
Yaşım şu an 38, ampute futbol oynuyorum. Pendik ve transfer olduğum Bursa, sonrasında Esenyurt’ta şampiyonluklar yaşadım. İnşallah, şampiyon olup Başakşehir’i Birinci lige çıkaracağız...”
Kenan Satıcı (Ampute Futbolcusu);
“3 yaşında geçirdiğim trafik kazasından sonra ayağım diz altından kesildi. 18 yaşında ilk protezimi kullanmaya başladığımda ampute futboluyla tanıştım.
Takım arkadaşlarımızla, yaklaşık 12 yıldır beraberiz ve birlikte üç takımda oynadık.
Bir de kendi takımız vardı. Namağlup şampiyonluk yaşadık. Bu sene de işlerimden dolayı gelemeyecektim, fakat arkadaşlarımla bir arada olma iç güsünden dolayı, kendi hayvan çiftliğimizde günde 18 saat çalışmama rağmen, sırf arkadaşlarımla bir araya gelebilmek için buradayım.
İşlerden biraz da feragat edip dedim ki ‘Ticaret her zaman yapılır ama dostlarımızla bir arada olalım, bir arada bir şeyler yaşayalım’.
O yüzden Başakşehir Ampute futbol takımına geldik imza attık. Allah nasip ederse şampiyon olarak ligi tamamlayacağız…”
Şenol Pamuk (Ampute Futbolcusu);
“Üç aylıkken geçirdiğimiz ateşli havaleden dolayı ampute oldum. Eskiden bu tür sportif faaliyetlerden haberimiz yoktu.
2003 yılında, 24-25 yaşlarındayken İstanbul’a geldim. İlk kulüp deneyimimi 2015 yılında Esenyurt takımında yaşadım. Başakşehir Takımına arkadaşlarımın tavsiyesi üzerine geldim.
Mahalle aralarında, köy sahalarında sağlam arkadaşlarla çok oynamışımdır.
Bu kadar heyecanlı, bu tür resmi kulüplerde bulunmak daha farklı olmuyor, yani.
Başakşehir Ampute Futbol Kulübüyle sözleşme yaptığımızdan beri heyecanlıyım. Çok güzel şeylerin olacağını düşünüyorum…”
Berkay Demiray (Ampute Futbolcusu);
“20 yaşında Üniversite öğrencisiyim. Ampute kolum doğuştan. Kaptanımız Coşkun Bey’in aracılıyla ampute futbol ve Başakşehir Kulübüyle tanıştım.
Doktor tavsiyesiyle ben küçük yaştan beri sporun içindeyim, yüzüyordum. Futbolun sosyal kısmı daha ağırlıklı.
Okuldan arta kalan zamanda gideyim, sahaya çıkıp, stres atayım dedim. Başarılı olmak için Başakşehirdeyim.
Spor öyle bir yorgunluk ki, insana tatlı geliyor. Para ile satın alınamayan bir şey gibi. Bu çok mutlu ediyor beni.
Burada abilerimle tanıştım. Şimdi deplasmanlara gidecek, yeni yerler göreceğiz. Büyüklerim de bana yol gösterecekler. O konuda çok şanslı ve sevinçliyim…”
.
Ahmet Gülümseyen, dikGAZETE.com