KASAP, MANAV VE RESSAM, AYNI MAHALLEDE OTURUYORLARDI..
RESSAM, ORTALIKTA PEK GÖZÜKMEYEN, ENSANTRİK BİR ADAMDI..
KILIĞI KIYAFETİ, ENVAYİ ÇEŞİT YÜZÜKLERİ, AT KUYRUĞU SAÇI VE MONSENYÖR SAKALIYLA AYKIRI BİR TİPTİ..
MAHALLELİ DE KENDİSİNİ FAZLA SEVMEZDİ..
MANAV İLE KASAP DA İYİ İNSANLARDI, RESSAMIN AKSİNE HALKLA İÇİÇEYDİLER, GÜLERYÜZLÜYDÜLER VE MAHALLEDEKİ ORTA HÂLLİLER DE DAHİL OLMAK ÜZERE, ÖZELLİKLE DAR GELİRLİLERE, SIK SIK, ET, MEYVE SEBZE VERİRLERDİ..
ÜSTELİK DE BUNLARI ÜCRETSİZ DAĞITIRLARDI.. MAHALLELİ BU HAMİYETLİ DURUM İÇİN MANAVA DA, KASABA DA DUA EDER DURURDU..
BİR GÜN RESSAMIN VEFÂT ETTİĞİ DUYULDU MAHALLEDE..
FAKAT, MAHALLELİ BU HABERE PEK ÜZÜLMEDİ..
HATTA, "SURATSIZIN BİRİYDİ, İNSANLARA NE FAYDASI VARDI Kİ" DİYE SÖYLENENLER BİLE OLDU..
DERKEN, BİR MÜDDET SONRA MAHALLEDE YAŞAYAN SÂKİNLERE YAPILAN İKRAM BİR ANDA KESİLDİ..
KASAPTAN ET, MANAVDAN MEYVE SEBZE, GELMEMEYE BAŞLADI..
İKRAMA ALIŞMIŞ OLAN İNSANLAR, KASAP VE MANAVA GİDİP BUNUN SEBEBİNİ SORDULAR..
ALDIKLARI ANLAM DOLU CEVAP İŞİN GERÇEĞİNİ ORTAYA ÇIKARDI..
MANAV VE KASABIN MAHALLELİYE DAĞITTIĞI ETİN, MEYVENİN, SEBZENİN PARASINI YILLARDIR RESSAM ÖDÜYORDU..
VE BU DURUMUN KİMSE TARAFINDAN BİLİNMESİNİ İSTEMİYORDU..
HAMİYETLİ VE CÖMERT RESSAM, VEFÂT EDİNCE İKRAM DA BÖYLECE DURMUŞTU..
DURUMU ÖĞRENEN MAHALLELİ DE RESSAM İÇİN TAKINDIKLARI TAVIRLARDAN DOLAYI MAHÇUP OLUP, UTANDILAR..
NETİCE-İ KELÂM;
BU KISSADAN ALINACAK HİSSE; KİŞİNİN GÜNÂHINDAN HABERİNİZ OLUR, AMA TÖVBESİNDEN VE KÂLP ZENGİNLİĞİNDEN, GÖNÜL GANİLİĞİNDEN, HABERİNİZ OLMAZ..
BOŞU BOŞUNA SÛ-İ ZANDA BULUNUP GÜNAHA GİRERSİNİZ.. İNSANLARIN GÖRÜNÜŞÜ, SİZİ, BİZİ, HEPİMİZİ ALDATABİLİR..
KİMİN NE OLDUĞUNDAN HABERİNİZ DÂHİ OLMAYABİLİR..
ANCAK, KİMİN MERTEBESİNİN NE OLACAĞINI SADECE VE SADECE ÂLEMLERİN RABBİ OLAN HZ. ALLAH BİLİR..