<div><span><span>Son İstiklâl Marşı tartışmaları üzerine, <strong>"Yeniden besteletmeye lüzum yok! Elimizde 1921 ile 1924 arası yapılmış çok sayıda marş vardır" </strong>diyen ve </span><strong><span>"90 küsur senelik arayış: İstiklâl Marşı’nın bestesini 1924’te Mustafa Kemal de değiştirmek istemişti"</span></strong> <span>başlık altında ve resimlerle belgelerle de zenginleştirdiği yazısında <strong>Murat Bardakçı</strong>, <strong>İstiklâl Marşı</strong>'na dair yazdı. </span></span></div> <div><span><span>İşte, <strong>İstiklâl Marşı'</strong>nın kabul edilen acemaşiran makamı ilk bestesinin yanısıra İstanbul'un Anadolu yakasında başka Rumeli yakasında başka, <strong>İzmir</strong> ve <strong>Edirne'</strong>de ise başka çalındığını kaydeden ve <strong>"arşivlerde senelerden buyana aramama rağmen Zeki Üngör’ün eserinin, yani bugün okunan İstiklâl Marşı’nın ne zaman, hangi makam tarafından ve ne şekilde “millî marş” ilân edildiği hakkında bir belge bulamadım ve tek bir kayda olsun rastlamadım" </strong>da diyerek merak edilen ya da pek bilinmeyen noktaları kaydeden o yazı </span></span></div> <div><span><span>:</span></span></div> <div><span><span><strong>Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın İstiklâl Marşı için yeni bir beste gerektiğini söylemesinin ardından bir başka marş arayışı ile beraber “İstiklâl Marşı’nın değiştirilip değiştirilemeyeceği” tartışması başladı. </strong></span></span></div> <div><span><span><strong>Bugün bu konu ile ilgili önemli bir belgeyi yayınlıyorum: </strong></span></span></div> <div><span><span><strong>Cumhuriyet Arşivleri’nde bulunan bu belgeye göre 1924’te Reisicumhur Mustafa Kemal’in ve hükümet üyelerinin imzaları ile çıkartılan bir kararnamede daha önce çok sayıda müzisyenin bestelediği farklı İstiklâl Marşları’nın yerine Paris, Viyana yahut Napoli Konservatuvarları’na yeni bir marş sipariş edilmesi düşünülmüş ama kararname bürokrasiye takılmış ve fırsat bulunup uygulanamamış! </strong></span></span></div> <div></div> <div><span><span>CUMHURBAŞKANI <strong>Tayyip Erdoğan</strong>’ın geçen hafta <strong>İstiklâl Marşı</strong>’ndan bahsederken <strong>“En büyük üzüntüm bu emsalsiz marşın hakiki mânâsını yüreklere nakşedecek bir bestenin yapılamamış, bulunamamış olmasıdır”</strong> demesinin ardından bir marş tartışması ve yeni marş arayışları başladı...</span></span></div> <div><span><span>Hattâ, bazı vatandaşlarımız <strong>Âkif</strong>’in şiirini, sözleri <strong>Hazreti Peygamber</strong> zamanından kaldığı söylenen ama müziğini <strong>Mısırlı bestekâr Riyad el Sunbati’</strong>nin <strong>1972’de</strong> yine <strong>Mısır’ın meşhur sesi Ümmügülsüm</strong> için yaptığı<strong>“Sülâsiye el-Mukaddese”</strong> isimli uzun eserin bir bölümü olan ve <strong>Suriyeli yönetmen Mustafa Akkad’</strong>ın <strong>1976’da</strong> çevirdiği <strong>“Çağrı”</strong> filminde de kullanılmasının ardından Müslüman âleminin en meşhur melodilerinden biri hâline gelen <strong>“Talâal bedru aleyna”</strong>ya uyarlamaya çalışarak okumaya başladılar...</span></span></div> <div><span><span>Yani,<strong> İstiklâl Marşı’</strong>nın <strong>Hazreti Muhammed</strong>’in devrine ait bir ilâhinin nağmeleri ile okuduklarını zannederlerken aslında <strong>Mısırlı</strong> bir bestekârın eserini terennüm ettiler!</span></span></div> <div><span><span><strong><span>"SÖZ MÜZİĞE MÜZİK DE SÖZE UYMAZ... BİRBİRİNİ İTELER..."</span></strong></span></span></div> <div><span><span>Önce, bugün icra edilen ve sözleri<strong> Mehmed Âkif Ersoy</strong>’a, bestesi de <strong>Zeki Üngör</strong>’e ait olan <strong>İstiklâl Marşı </strong>hakkındaki şahsî düşüncelerimi yazayım:</span></span></div> <div><span><span>- Marş melodi olarak güzeldir, hoştur, sanatlıdır ama nağmeleri alışık olduğumuz mehter gibi askerî musiki örneklerinin aksine “<strong>bize</strong>” değil,“<strong>batıya</strong>” aittir ve ihtiva ettiği ses aralıkları bakımından da icrası gayet zordur!</span></span></div> <div><span><span>Düzgün okunabilmesi ciddî bir musiki eğitimi gerektirir, üstelik üzerine güfte giydirildiğinde tuhaflaşır; söz müziğe, müzik de söze uymaz, birbirini iteler, yani “<strong>prozodi</strong>” bozuktan öte bir hâle gelir ve <strong>“larda yüzen”, “ocak obe”, “raaa helâl”</strong> gibi tuhaf ibâreleri haykırmak zorunda kalırsınız.</span></span></div> <div><span><span><strong>- Âkif</strong>’in şiiri <strong>mânâ ve âhenk olarak muhteşemdir;</strong> bir milletin istiklâlini elde edebilmek maksadıyla giriştiği mücadelenin maddî ve manevî <strong>bütün hissiyatını</strong> barındırır, <strong>edebî bir âbidedir</strong> ama “<strong>güfte</strong>”, yani bestelenmek üzere yazılmış nisbeten hafif manzumeler gibi değildir, saltanatlıdır ve ağırdır. </span></span></div> <div><span><span>Zaten “<strong>şiir</strong>” ile “<strong>güfte</strong>” birbirinden farklı edebî formlardır, her şiir “<strong>güfte</strong>” özelliklerini taşımaz, bestelenmeye gelmez ve divan edebiyatımızın meşhur ve sanat bakımından önde gelen örneklerinden pek çoğunun bestelenmeyip “<strong>şiir</strong>” olarak kalmalarının sebebi de budur. </span></span></div> <div><span><span>Önemli şairlerin, meselâ <strong>Mehmed Âkif</strong>’in yanısıra <strong>Necip Fazıl</strong>’ın şiirlerinin çoğu ezbere bilinir ama güfte olarak bestelenmiş ve nağmeleri dillerde dolaşan eserleri yok gibidir, zira “<strong>güftekâr</strong>” yani “<strong>şarkı</strong> <strong>sözü</strong> <strong>yazarı</strong>” değil, “<strong>şair</strong>”dirler!</span></span></div> <div></div> <div><span><span>İşte, <strong>Zeki Üngör</strong>’ün bestesinin <strong>Akif</strong>’în şiiri ile uyum sağlayamamış olması, okunuşundaki zorluk ve daha da önemlisi nağmelerinin bize hâlâ “<strong>yabancı</strong>” gelmesi yüzünden neredeyse doksan küsur seneden bu yana <strong>İstiklâl Marşı’</strong>nın değiştirilip değiştirilmemesi meselesini tartışıyoruz!</span></span></div> <div><span><span><strong><span>İSTİKLÂL MARŞI'NIN KABULÜ VE ARDINDAN YAŞANANLAR...</span></strong></span></span></div> <div><span><span>Şimdi de <strong>İstiklâl Marşı’nın kabulü ile ardından yaşananlar hakkında bazı bilgiler</strong> vereyim:</span></span></div> <div><span><span>- Büyük Millet Meclisi’nin açtığı<strong> “millî marş” </strong>yarışmasına <strong>724 adet şiir gönderildi </strong>ama hiçbiri beğenilmedi ve <strong>Mehmed Âkif</strong>’e rica edilerek yazdırılan <strong>“İstiklâl Marşı”</strong>, Meclis’in <strong>12 Mart 1921</strong>’deki oturumunda <strong>“millî marş” </strong>kabul edildi.</span></span></div> <div><span><span>- Meclis, <strong>Âkif’</strong>in şiirini hemen <strong>Türkiye</strong>’nin dört bir tarafındaki, hattâ o sırada işgal altında bulunan İstanbul’daki bestekârlara da gönderdi ve şiirin bir anda birbirinden farklı çok sayıda bestesi ortaya çıktı.</span></span></div> <div><span><span>Bu bestekârlar arasında o sırada <strong>“Muzıka-yı Hümâyun”</strong>un yani <strong>İstanbul’daki saray orkestrasının şefi </strong>olan ve ileride “<strong>Üngör</strong>” soyadını alan <strong>Osman Zeki Bey</strong> de vardı. </span></span></div> <div><span><span>Ertesi sene orkestrası ile beraber <strong>Ankara</strong>’ya çağırılan <strong>Osman Zeki Bey</strong>’in bestesinin resmî törenlerde <strong>“millî marş” </strong>olarak çalınmasına başlandı.</span></span></div> <div><span><span>- Büyük Millet Meclisi, millî marşın belirlenebilmesi için <strong>1923</strong> ilkbaharında İstanbul’da bir <strong>beste yarışması </strong>açtı ve Maarif Vekâleti <strong>5 Ağustos’ta birinciliği Ali Rıfat Çağatay’ın bestesinin aldığını</strong> duyurarak Başbakanlık’tan resmî makamlara bu konuda talimat göndermesini rica etti.</span></span></div> <div><span><span>- <strong>Ali Rıfat Bey’</strong>in eserinin kabulü ile <strong>marş kargaşası</strong> son bulmadı ve <strong>bestekârlar</strong> yaşadıkları şehirlerde kendi eserlerini çaldırmaya başladılar. </span></span></div> <div><span><span><strong>İstanbul’un Asya yakasında</strong> ve <strong>Batı Anadolu</strong>’nun <strong>İzmir</strong> dışında kalan yerlerinde <strong>Ali Rıfat Bey’in Acemaşiran makamındaki bestesi,</strong> <strong>İstanbul’un Rumeli yakasında Zati Arca’nın eseri</strong> çalınıyordu.</span></span></div> <div><span><span><strong>Edirne’ye Ahmed Yekta Madran, İzmir’e İsmail Zühtü, Ankara’ya ise Osman Zeki Bey</strong> hâkimdi...</span></span></div> <div></div> <div><span><span>- 1930’ların başında ise önemli bir değişiklik yapıldı ve <strong>“millî marş” </strong>olarak <strong>Osman Zeki Bey</strong>’in, yani <strong>Zeki Üngör</strong>’ün bestesi çalınır oldu...</span></span></div> <div></div> <div><span><span>Ama, arşivlerde senelerden buyana aramama rağmen <strong>Zeki Üngör</strong>’ün eserinin, yani bugün okunan <strong>İstiklâl Marşı’</strong>nın ne zaman, hangi makam tarafından ve ne şekilde “<strong>millî marş”</strong> ilân edildiği hakkında <strong>bir belge bulamadım</strong> ve tek bir kayda olsun rastlamadım!</span></span></div> <div></div> <div><span><span>Hükümet, marş karmaşasının devam ettiği senelerde o zamana kadar bestelenen eserlerin hiçbirinin <strong>“kabul edilebilecek kuvvete ve kudrete sahip olmadıklarını”,</strong> yani açıkçası <strong>“işe yaramadıklarını” </strong>düşünerek bir kararname çıkarttı. </span></span></div> <div><span><span><strong>19 Mayıs 1924 </strong>tarihli olan, altında <strong>Reisicumhur Mustafa Kemal</strong>’in ve <strong>Başvekil İsmet Paşa</strong> ile hükümet üyelerinin imzalarının bulunduğu kararnamede <strong>“marşın Türk bestekârlar tarafından yapılmasının arzu edildiği halde bunun olmaması sebebi ile Türkler’in yanısıra Avrupalı müzisyenlerin de katılacakları yeni bir yarışma açılması, gönderilecek eserlerin Paris, Viyana ve Napoli Konservatuvarları’na yollanıp aralarından üç eserin seçilmesi ve bu üç marştan en hoşa gideninin ‘millî marş’ kabul edilerek bestekârına maddî ödül ile madalya verilmesi” </strong>öngörülüyordu.</span></span></div> <div></div> <div><span><span>Bakanlar Kurulu’nun 19 Mayıs 1924’te kabul ettiği, İstiklâl Marşı’nın üç Avrupa konservatuvarı tarafından belirlenmesini öngören ve Mustafa Kemal ile Bakanlar Kurulu üyelerinin imzaladıkları kararname</span></span></div> <div><span><span>(Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi, 30-18-01-1-9-26-12).</span></span></div> <div></div> <div><span><strong><span>BU MAKALEYİ OKUYUN</span></strong></span></div> <div><span><span>Ama, kararname çeşitli bürokratik sebepler yüzünden uygulanamadı ve 1947’deki bir başka değiştirme girişimi de neticesiz kaldı! </span></span></div> <div><span><span>Marşın değiştirilememesinin sebebini ve çalışmaların ayrıntılarını merak ediyor iseniz, <strong>Konya Yazma Eserler Bölge Müdürü Bekir Şahin</strong>’in <strong>2011</strong>’de çıkan<strong> “Mehmed Âkif, Millî Mücadele ve İstiklâl Marşı” </strong>isimli yayında yeralan <strong>“İstiklâl Marşı’nı Değiştirme Girişimleri ve Belgeleri” </strong>başlıklı makalesini bulup okuyun...</span></span></div> <div><span><strong><span>ALATURKA ÜSTÂDININ CD’Sİ</span></strong></span></div> <div></div> <div><span><span><strong>İstiklâl Marşı’nın müziğinin değiştirilmesi </strong>bugün aslında imkânsız gibidir ama <strong>günün birinde değiştirilecek olduğu takdirde</strong> <strong>yeniden besteletmeye</strong> lüzum yoktur. </span></span></div> <div><span><span>Elimizde <strong>1921</strong> ile <strong>1924</strong> arasında bestelenmiş çok sayıda marş vardır ve <strong>“Ordumuz etti yemin”, “Ey şanlı ordu ey şanlı asker” </strong>yahut <strong>“Gafil ne bilir neşve-i pür şevk-i vegayı”</strong> gibi en meşhur mehter marşlarının bestekârı <strong>Muallim İsmail Hakkı Bey</strong>’in eseri bunların içerisinde bence en mükemmelidir.</span></span></div> <div><span><span>Diğer bestekârlara ait <strong>İstiklâl Marşları’</strong>nı merak ettiğiniz takdirde de, <strong>Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın 1996’da</strong> İstanbul Belediye Başkanı olduğu sırada <strong>alaturka musikinin zamâne üstadlarından Mehmed Güntekin’</strong>in yaptığı <strong>“Bestelenen Şiirleriyle Mehmed Âkif”</strong> isimli CD’yi dinleyebilirsiniz...</span></span></div> <div></div> <div><span><span><strong>Murat Bardakçı</strong>, Haberturk - 25 Mart 2018, Pazar-</span></span></div> <div><span><span>:</span></span></div> <div><span><span>Yazıda, bazı ilave siyahlaştırma ile fazladan bazı paragraf açmalar ve grileştirilen iki ara başlık bize aittir.</span></span></div> <div><strong><span><span>Bir de NOT:</span></span></strong></div> <div><span><span><strong>İstiklâl Marşı</strong>'nın <strong>“Talâal bedru aleyna”</strong>ya uyarlanmasından ziyade, aslında olan şu:</span></span></div> <div><span><span>10 yıldan fazla zamandır faaliyette olan ve <strong>İsmet Özel </strong>öncülüğünde kurulan <strong>"İSTİKLÂL MARŞI DERNEĞİ" </strong>tarafından <strong>Bardakçı</strong>'nın da sözünü ettiği bestelerden biri esas alınarak <strong>müziksiz</strong> ve çok sesli olarak okunan marşa, videocu hergelelerin <strong>"nereden feyz aldığı belli olsun..."</strong> diyerek <strong>“Talâal bedru aleyna” </strong>müziğini ekleyip oynatmaları, bunun da ne <strong>İsmet Özel'</strong>in o derneğinden ne de <strong>“Talâal bedru aleyna”</strong>nın ne olduğundan<strong> </strong>habersiz, belli arızalılar tarafından <strong>"hit şehveti" </strong>ile "<strong>haber</strong>" olarak sunulmasından başka bir şey değil...</span></span></div> <div><span><span>Geçen yıl <strong>"10'uncu sene-i devriyesi"</strong>nde olduğu gibi bu sene de derneğin kuruluşunun 11'inci sene-i devriyesinde, <strong>İstiklâl Marşı</strong>'nın ilk defa okunduğu yer olan <strong>Kastamonu Nasrullah Camii'</strong>nde, Mevlid-i Şerif, Kuran-ı Kerim ve dua sonrası camide bulunanların ayağa kalkarak hep bir ağızdan marşın tamamını okumalarının videoları da şu linklerde mevcut</span></span></div> <div><strong>İstiklal Marşı https://youtu.be/HJePLyjJjIg </strong></div> <div><strong>İSTİKLAL MARŞI https://youtu.be/iXntDPjIk7U </strong></div> <div>"YouTube" ya da video paylaşım sitelerinde arama butonuna <strong>"istiklala marşı ismet özel"</strong> yazılınca da karşınıza çıkar...</div> <div><strong><span><span>dikGAZETE.com</span></span></strong></div>