Şamil Basayev'in İngiltere Kraliçesi II. Elizabeth'e mektubu

Şamil Basayev'in İngiltere Kraliçesi II. Elizabeth'e mektubu

Şehit Tugayı Emiri "Riyazus-Salihin" Abdullah Şamil Ebu-İdris'ten, Büyük Britanya Kraliçesi II. Elizabeth'e;

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla! Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur.

Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur ve Muhammed O'nun kulu, O'nun güvenilir elçisi, tüm peygamberlerin mührü, insanlara en büyük rahmet olarak bu dünyaya gönderilmiştir.

Allah'ın salât ve selâmı onun üzerine, âline, ashabına ve kıyamete kadar onun yolundan gidenlerin üzerine olsun.

Ve sonra... 

İtiraf etmeliyim ki mektubun başlangıcı beni biraz zorluyor.

Çeçen mücahit ve İngiliz kraliçesi kadar birbirinden daha uzak, iki Tanrı'nın yarattığının arasındaki bağı adlandırmak zordur. 

Ama tuhaf değil, bu yüzden birbirimize bağlıyız.

Birbirimize düşmanlıkla bağlıyız.

Allah biliyor ya, kaba olmak istemem ama itiraf etmeliyim ki bir selamlama şekli bulamadım. 

İslam düşmanı olduğunuz için sizi İslami bir selamla karşılamak mümkün değil. 

Size her zamanki lakabınız olan “majesteleri” ile hitap etmek de kabul edilemez, çünkü ben bir Müslüman ve mücahidim. Biz Mücahidler için tek bir EN BÜYÜK vardır, o da Yüce Allah'tır, hamd O'na olsun. 

Sizin ve tüm kraliyet ailesinin, Kremlin politik suç çetesinin lideri ve savaş suçlusu Putin'e verdiğiniz muhteşem resepsiyonla bağlantılı olaylar nedeniyle, size açık bir mektup yazmak zorunda kaldım.

Bunun bizim için beklenmedik olduğunu söyleyemem.

İngiltere'nin ilk haçlı seferleri ve sömürge savaşlarından bu yana İslam'ın ve İslam dünyasının en amansız düşmanı olduğunu ve bugün de olmaya devam ettiğini her zaman hatırlıyoruz. 

İngiltere, Avrupa'nın son yüzyıllarda Müslüman ülkelere karşı yürüttüğü tüm savaşların beyni ve merkezi olmuştur. 

Bugün pek çok kişi İslam'a karşı mücadele düşünce merkezinin Amerika'ya taşındığına inanıyor. 

Ama bana öyle geliyor ki, hala İngiltere'dedir.

Böyle bir yorumu kabul etmek için Bush ve Blair'e daha yakından bakmak yeterlidir. 

Dublin ile Belfast arasındaki farkı bilmeyen, saf fikirli ortalama bir Amerikalı olan Bush, Irak'a bir saldırıyı pek haklı gösteremezdi. Ancak Blair'in aşırı yüz ifadeleri ve kayan gözleri, bu adamın alaycı, Irak karşıtı saldırganlığın ana başlatıcısı olabileceği izlenimini veriyor.

19. yüzyıl, hem Avrupa ülkelerinin hem de Rusya'nın İslam dünyasına karşı sömürgeci açılımının zirvesiydi. 

Fransa'nın Cezayir'e karşı ve Rusya'nın Kafkasya'ya karşı kullandığı yöntemler, taktik olarak aynıydı.

Ana vurgu, Müslümanların direnme iradesini felç etmek için kullanılan kaba askeri güç ve zulümdü.

Fransızların barbarca zulmünde Ruslarla rekabet edemediğini söylemeye gerek yok. 

Sizinki, İngiliz sömürge birlikleri de insancıl yöntemlerde farklı değildi. 

Bununla birlikte, sömürge politikalarında gizli soykırım uygulayan diğer ülkelerin aksine, siz İngilizler, kabul edilmelidir ki; Müslüman halkları, sömürgecilikle köleleştirmenin daha etkili bir yöntemini buldunuz.

Bu bağlamda, Blair'in uzak selefi, sizin için bilinmeyen William Gladstone'un 19. yüzyılın sonunda İngiliz Parlamentosu toplantılarından birinde yaptığı ünlü konuşmasını hatırlamak uygun olur. 

Onun tarihsel ifadesini kelimesi kelimesine hatırlamıyorum, muhtemelen siz daha iyi biliyorsunuzdur, ancak özü aşağıdaki gibiydi. 

Kur’an'ı tuttuğu elini kaldırdı ve “bu kitap Müslümanların elinde olduğu müddetçe Mısır'daki İngiliz gücünün asla kendi kendine kurulamayacağını” söyledi.

Elbette, birçok Parlamento üyesi sorunun Kitabın mekanik olarak kaldırılmasıyla ilgili olmadığını anladı. 

Siz İngilizler, Müslüman dünyasının dini ve etnik gruplar arası bölünmesi için de sofistike ve sinsi bir plan başlattınız.

Müslümanları dinlerinden uzaklaştırıp, sadece İslam'a değil, sağduyuya da aykırı, yanlış ve zararlı fikirlerle onlara fısıldamayı başardınız. 

Sadece Baas hareketinin ideolojisi bile, bunun nasıl bir iş olduğunu örnekleyebilir. 

Müslüman ülkelerde, karikatürize edilmiş diktatörlük rejimleri kurmak için çok büyük paralar harcadınız. 

Çoğu Müslüman ülkede iktidara gelen herhangi bir despot, prestijli bir İngiliz veya Amerikan üniversitesinden mezun olmalı, gizli servisleriniz tarafından işe alınmalı ve ancak ondan sonra "diktatörlük için lisans" alabilmelidir.

Bugün bile, sömürge sisteminin çöküşünden neredeyse 50 yıl sonra bile planınız işlemeye devam ediyor.

Bu plan sayesinde Anglo-Amerikan tandeminiz, etrafı Müslüman ülkelerle çevrili olmasına rağmen, Irak'a çok az müdahale ile ya da hiç müdahale olmadan nüfuz edebildi ve işgal edebildi.

Ama şüphesiz Allah, zalimleri doğru yola iletmez.

Saldırganlığınız ile Müslümanlara haklı bir mücadele için eşsiz bir fırsat verdiniz. 

Müslümanların, düşmanlarını yakalamak için Atlantik'i veya İngiliz Kanalı'nı geçmeleri gerekmiyor.

Kibirli, aldatıcı ve kendine güvenen, özgürlüğünüzü ve insan onurunuzu ayaklar altına alan düşmanlarınız sizin topraklarınızda.

Bu düşmanı, evinizin eşiğinde, kalbinizi koruyarak öldürebilirsiniz.

Öldürülebilir ve Cenneti kazanabilirsiniz.

Ve bu, bana göre, en derin kanaat, Allah'ın en büyük rahmetidir.

Ana fikri vurgulamak için tarihi bir konuya değinmek zorunda kaldım.

Biz Çeçenler, İslam dünyasının ayrılmaz ve onun dini ve özgürlüğü için silahlı bir mücadele yürüten parçasıyız.

Batılı politikacıların gerçek yüzü hakkında yanılmıyoruz; "evrensel değerler", "insan hakları", "uluslararası terörizm", "İslami köktencilik" gibi, gerçeği gizlemek ve insanları kandırmak için tasarlanmış terimler konusunda yanılmıyoruz.

Ve son olarak, Rusya-Çeçenya savaşıyla ilgili olarak İngiltere'nin gerçek konumu hakkında yanılmıyoruz. 

Aynı zamanda, İngiltere ve Rusya, emperyal bir geçmişi paylaşmalarına rağmen farklı ülkelerdir. 

İngiltere'den gelen Müslüman kardeşlerimizin hikayelerinden, sizin ülkenizde, Rusya'da kesinlikle düşünülemeyecek olan, insanların sosyal ve medeni haklarını gözetmeye çalıştıklarını biliyoruz. 

Ve bize başka hiçbir yerde olmadığı kadar İngiltere'de kültürel ve tarihi geleneklerin önemsendiği söylendi.

Bu geleneklerden biri, anlaşılmalıdır ki, diğer ülkelerden tanınmış politikacılar için düzenlenen kraliyet resepsiyonu. 

Bu iyi…

Ancak net olmayan bir şey var; Putin nasıl İngiltere kraliyet evinin seçilen konuğu oldu?

Elbette biz buna karışamayız.

İngiliz kraliyet hanedanı, istediği kişiye, hatta İmparator Bokassa'ya bile, ciddi bir resepsiyon verme hakkına sahiptir.

Ama biraz kafamız karıştı. 

Görünüşe göre, İngiliz görgü kurallarını anlamak kaderimizde yok.

Putin, Bush, Schroeder, Blair veya Berlusconi tarafından kabul edildiğinde, bu anlaşılabilir bir durumdur. Çünkü onlar, hedefe ulaşma yöntemlerinde titiz değiller ve siyasi bir ortak seçmekte de çekingen değiller. 

Muhtemelen bu davranışları, toplumun bir sonraki seçimdeki başarısızlıktan hemen sonra, bu politikacıları unutmasından kaynaklanmaktadır.

Ama bu sizin, İngiltere Kraliçesi ve sarayınız için tamamen bambaşka bir meseledir. 

Siz, İngiliz bütünlüğünün, Hıristiyan ahlakına bağlılığın ve aristokrat asaletin sembolü olarak sunuluyorsunuz. 

Ve itibarınızla ilgili endişeniz muhtemelen sıradan politikacıların seçim öncesi popülizminden farklıdır.

Mantıken, tüm dünyaya altı çizili saygı gösterdiğiniz resmi misafir ve kişilerin seçiminde çok seçici olmanız gerekirdi. 

Böylesine görkemli ve pahalı bir tören hazırlamadan önce muhtemelen yakın arkadaşlarınıza “Bay Putin kimdir?” diye sormuşsunuzdur.

Kökenleri, profesyonel geçmişi ve siyasi kariyerinin kilometre taşları dikkatinizi çekmedi mi?

Ya da en azından Nord-Ost tiyatrosunda tereddüt etmeden yaklaşık bin kişiyi zehirleme emri verdiği bilinen gerçek değil mi?

Bunlar, siyasetten tamamen kopmuş olsanız ve kraliyet gizli servisinizin elindeki bilgilerden tamamen habersiz olsanız bile, bilmemenin imkansız olduğu gerçeklerdir.

Bu gerçekler, sizin için önemli değilse, o zaman İslam'a ve Müslümanlara olan düşmanlığınız göz önüne alındığında, Putin'in, Çeçen halkını yok etme savaşı görünüşe göre kararınızı hiç etkilemedi. 

Oysa Putin’in, Çeçen halkına karşı işlediği savaş suçları, Avrupa mahkemeniz tarafından mahkum edilen Miloseviç'i bile şok edebilirdi.

Yüzlerce yıllık mücadelenin sonunda, Rus yetkililerin barbarlığına, zulmüne, hainliğine şaşırmamayı öğrendik. 

Ama kötü adamlar için bazı yazılı olmayan yasalar var.

Azgın suçluların bile aşamadığı bir çizgi var. 

Ve bu sınır görünmediğinde, artık bir kötü adamdan değil, hasta bir kişiden bahsediyoruz demektir. 

Putin'in böyle bir sınırı yok. 

Sivil halka karşı böyle bir vahşet ve zulüm için ordusuna izin vermesi kadar büyük bir gaddarlık yoktur. 

Her şeyi listelemenin bir anlamı yok. 

Ama Putin’in yaptığı en iğrenç şey, bu cani çetenin, çocukları öldürmesine ve kadınlarla alay etmesine izin vermesidir. 

Sadece köksüz ve aşağılık bir insan, kendisi gibi yozlaşmışların hamile kadınları bir helikopterden atmasına, on iki yaşındaki kızlara tecavüz etmesine, babası daha önce öldürülmüş altı küçük çocuğun annesini gözleri önünde vurmasına izin verebilirdi.

Bu hasta adamın bir ailesi olduğuna ve iki kız babası olduğuna inanmak imkansız. 

Bu suçlara karıştığını gizleyecek zekaya bile sahip değil. 

Bir insan hakları örgütünden bir kadın, özel servislerin mülteci kamplarındaki çocukları neden terörize ettiğini sorduğunda, Putin bu vakalardan haberdar olduğunu, ancak muhatabın, bu çocukların babalarının "yasadışı silahlı eylemlere karıştığından şüphelenildiğini bilmediğini" söylüyor.

Putin'in Çeçen halkına karşı savaşta izin verdiği iğrenç suçlardan haberdar olduğunuzu sanmıyorum. 

Öğrenmek için, kötü şöhretli Lord Jad'a danışmanız yeterliydi.

Ayrıca Putin'in kendisinden önceki cılız Rus demokrasisini kısıtlama politikasının sizin için bir sır olduğunu düşünmüyorum. 

Ve tüm dünya, bugün Kremlin rejiminin etnik gruplar arası ilişkilerde düpedüz ırkçılığı körüklediğini biliyor.

Bu kişide sizi ne memnun edebilir, net değil?

Muhtemelen, gazetecilerin zevkle alıntıladığı o kaba ve alaycı açıklamaları değildir.

Ancak, normal bir insanın Putin'in kişiliğinden iğrenmesine neden olan yukarıda listelenen gerçeklerin aksine, ona ciddi bir resepsiyon verme kararı verildiyse, İngiliz kraliyet evinin ahlaki nedenlerden daha zorlayıcı nedenleri olduğu varsayılmalıdır.

Putin'in şatafatlı karşılamasının temeli iki neden olabilir.

İlki; Putin, İngiltere’ye göre, güçlü ve tehlikeli bir siyasi muhaliftir ve rahatsız edilmemesi ve yatıştırılması gerekir. Ancak bu varsayım herhangi bir delile dayanmaz.

Karanlığın içinden sıyrılmış bir siyasi cüce, bugün genel olarak Batılı ülkeleri ve özelde İngiltere'yi hiçbir şekilde korkutamaz. 

Üstelik İngiltere, Sovyetler Birliği’yle bile, sert ve radikal bir şekilde konuşmaktan korkmadı.

Kaldı ki, paslı roketleriyle Burkina Faso'yu anımsatan günümüz Rusya'sından korksun.

İkinci sebep; Putin’in iktidarı sırasında, Batı'ya teşvik edilmesi gereken çok önemli hizmetler vermesi olabilir. 

Bu hizmetler ne olabilirdi? 

Bu, her şeyden önce Çeçen halkına karşı soykırım niteliğinde bir savaştır. 

Ve bu savaşın şok edici detayları, dünya toplumu tarafından ne kadar öğrenilse de, Kafkasya'da İslam devletinin yeniden canlanması tehdidi olduğu sürece savaşa devam edilmesi gerekiyor. 

Durum kontrolünüz altına girdiğinde, bir anda “insanlığa karşı suçlar” gerçekleri ortaya çıkacak ve tüm suçu Putin'e atacaksınız.

Putin'in sizin açınızdan bir başka başarısı da, "ülkenin eski gücünün" yeniden canlanmasıyla ilgili yüksek sesle açıklamalar altında, stratejik olarak önemli tüm pozisyonları Batı ülkeleri lehine tamamen teslim etmesidir. 

Orta Asya'daki Amerikan birlikleri, artık kimseyi şaşırtmıyor. 

Ve Amerikan keşif uçaklarının Gürcistan-Rusya sınırındaki uçuşları sıradanlaşıyor.

Bu durumda, tüm olaylar mantıksal bir bağlantı kazanıyor. 

Ve Putin'i ciddi bir törenle karşılamanız anlaşılır hale geliyor. 

Onu şövalye ilan etmemeniz beni şaşırtıyor! 

Görünüşe göre “majesteleri”(!), Putin'in köksüzlüğü ve içsel ilkelliğinin çok dikkat çekici olacağını fark ettiniz.

Yine de Putin'in seviyesini yükseltmeye çalışmakla hata yaptın. 

Zaten bunu başarabilmek imkansızdı.

Elde ettiğiniz tek şey, seri katil karakterine sahip bir kişiyi önemseyerek, kendi haysiyetinizi küçük düşürmenizdir. 

Bir sonuç daha var, İslam'a ilan ettiğiniz bu topyekûn savaşta hiçbir şeyi küçümsemiyorsanız, herkesle ittifaka girmeye hazırsanız ve Putin gibi insanlarla dostluğunuzu göstermekten çekinmiyorsanız, işiniz kötü demektir. 

Kraliyet onurunuzla önemli bir rol oynadığınız İslam karşıtı dünya koalisyonu için işler kötü.

Yalanların, şiddetin ve gerçeği reddetmenin artık sizi kurtarmayacağı zamanın yaklaştığını hissediyorsunuz. 

Hakikat zamanı, İslam zamanı yaklaşıyor. 

Hepimiz ölecek ve Rab'bin önünde duracağız, o zaman ne krallık, ne parıltılar ve servet, ne de zeka kimseye yardım edemeyecek.

Kraliyet ailenizden biri olan Prenses Diana'nın yaptığı gibi ebedi olana yeterince hazırlanmanızı, Hakikat'e direnmemenizi ve İslam'ı kabul etmenizi tavsiye ederim. 

Abdullah Şamil Ebu İdris -2003-

.

Tercüme; Ülkü Menşure Solak, dikGAZETE.com

-Takdir edersiniz ki; ağır savaş koşulları altında bu mektup, muhatabına elden teslim edilememiştir. Bu yüzden, daha sonra açık mektup olarak yayınlanmıştır.-

...